Ρολόϊ Τοίχου Alessandro Botticelli Η γέννηση της Αφροδίτης(μέρος του έργου)

Φιλοτεχνημένος το 1889, κατά τη διάρκεια της παραμονής του σε ένα άσυλο στο Saint-Rémy-de-Provence, ο πίνακας αυτός αποτελεί ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα και αγαπημένα έργα του Ολλανδού ζωγράφουΗ “Έναστρη Νύχτα” είναι ένας πίνακας που συνεχίζει να εμπνέει και να συναρπάζει τους θεατές σε όλο τον κόσμο. Είναι ένα έργο τέχνης που μας υπενθυμίζει τη δύναμη της ανθρώπινης δημιουργικότητας και την ομορφιά του κόσμου που μας περιβάλλει.

Η αμφιλεγόμενη στάση του Μουνκ προς τις γυναίκες διαφαίνεται στον πίνακα αυτό που απεικονίζει την Παναγία ως αγία και συνάμα αισθησιακή. Ο Μουνκ εργαζόταν στο Όσλο και το Βερολίνο, αλλά ο χρόνος που πέρασε στο Παρίσι τον εξέθεσε στο συμβολισμό και στο μετα-ιμπρεσιονισμό. Ο καλλιτέχνης όπως πολλοί άλλοι συμβολιστές ζωγράφοι, είχε εμμονή με τη γυναικεία σεξουαλικότητα.

Αυτές οι γυναίκες του έργου, που φαίνεται να συμμετέχουν σε κάποιο είδος χορού, διαμορφώθηκαν από τον Μποτιτσέλι μετά από μια αρχαία απεικόνιση των Τριών Χάριτων. Αυτές οι φιγούρες είναι σημαντικές επειδή αντιπροσωπεύουν τις γυναικείες αρετές της Αγνότητας, της Ομορφιάς, της Αγάπης, που όλα δείχνουν ρομαντισμό και μας παρέχουν κάποιο πλαίσιο σχετικά με το τι συμβαίνει στον πίνακα. Ο Ρωμαίος συγγραφέας Seneca τους αναφέρει ως «αγνό και αμόλυντο και ιερό στα μάτια όλων», και μπορούμε να δούμε τα μαργαριτάρια στα κεφάλια τους που συμβολίζουν αυτόν τον τύπο αγνότητας. Τα ρούχα τους είναι σαν δαντέλα, πολύ ελαφριά και πεντακάθαρα, γεγονός που αποδεικνύει την αρετή της Μποτιτσέλι στην απεικόνιση τέτοιων ειδών υφάσματος. Είναι ενδιαφέρον να δούμε ότι στοχεύονται με το βέλος του Έρως, το οποίο ενισχύει την ιδέα του γάμου. 

Ο Munk επιστρέφει στα αγαπημένα του μοτίβα όλη του τη ζωή. Η σκηνή της συνάντησης  κοριτσιών αναπαράγεται πάντα στη γέφυρα που συνδέει τις ακτές του φιόρδ του Όσλο. Ο πίνακας του 1935 μοιάζει με σύνθεση προηγούμενων εκδόσεων, από τις οποίες ωστόσο, διαφέρει ριζικά από μια τυπική άποψη: εδώ ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί έναν εντελώς νέο, άτυπο συνδυασμό χρωμάτων για τον εαυτό του. Η ενσωμάτωση του κύριου μοτίβου είναι κοντά στην έκδοση του 1903. Ένα τεράστιο πράσινο στέμμα του linden αντανακλάται στο καστανό νερό. Πλούσια χρώματα και μυστηριώδη, αλλά ταυτόχρονα, ήρεμη ατμόσφαιρα αποκαλύπτει το χαρακτηριστικό στυλ του αφεντικού.

Η ζωγραφική του Gustav Klimt “Kiss” ανήκει στην “χρυσή” περίοδο του καλλιτέχνη. Το έργο που παρουσιάζεται έχει κυριολεκτική αξία, το οποίο επενδύεται σε αυτό από εκείνους που ενδιαφέρονται για το υλικό συστατικό της τέχνης. Αντικατοπτρίζει τι είναι συνηθισμένο να μιλάμε με αγωνία και γρήγορο σφυγμό – αυτό είναι αγάπη, μάτια στα μάτια, μια ανάσα για δύο.. Η έκσταση που βίωσαν οι δύο πιθανότατα έζησε στις σκέψεις του ίδιου του συγγραφέα και τώρα δική μας. Ένα μακρύ φιλί που κράτησε για δεκαετίες.